Кандрат Крапіва (сапраўднае прозвішча Кандрат Кандратавіч Атраховіч) – драматург, паэт-сатырык, празаік, вучоны-лінгвіст, грамадскі дзеяч, акадэмік, віцэ-прэзідэнт Акадэміі навук Беларусі, заслужаны дзеяч навукі Беларусі, Герой Сацыялістычнай Працы, дэпутат Вярхоўнага Савета БССР, тройчы лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі імя Я. Купалы, удзельнік чатырох войнаў.

У ранні перыяд літаратурнай дзейнасці Кандрат Крапіва паспяхова працаваў у галіне мастацкай прозы. Адзін рэдагаваў і выдаваў часопіс “Узвышша”, быў членам літаратурных аб’яднанняў “Маладняк” і “Узвышша”. У гэты час пісьменнік звярнуўся і да драматургіі. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны К. Крапіва працаваў у франтавых газетах, рэдагаваў газету-плакат “Раздавім фашысцкую гадзіну”. Пасля вайны ўзначаліў часопіс “Вожык”.

Творчасць Кандрата Крапівы вельмі непасрэдна і непарыўна звязана з лёсавызначальнымі падзеямі неспакойнага XX стагоддзя. Самабытнасць і шматграннасць таленту, сапраўды народны характар творчасці даюць усе падставы аднесці пісьменніка да самых вядомых прадстаўнікоў нацыянальнай культуры. Кандрат Крапіва вядомы як аўтар шматлікіх баек і сатырычных твораў (п’еса “Брама неўміручасці”, камедыя “Хто смяецца апошнім”), кніг сатыры і гумару “Асцё”, “Крапіва”, “Ухабы на дарозе”, “Калючы строй”, “Сорак баек” і інш., а таксама літаратуразнаўчых і крытычных артыкулаў і лінгвістычных прац.

На літаратурнай выставе экспанаваны як выданні літаратурна-крытычнага і даведачнага характару, якія раскрываюць шматграннасць сатырычнага таленту класіка беларускай літаратуры Кандрата Крапівы, так і шматлікія аўтарскія выданні: збор твораў пісьменніка ў 6-ці тамах, выбраныя творы, кнігі вершаў, баек, паэм і эпіграм.

Выстава дзейнічае да 12 красавіка.